DANGER: Lang verhaal!

Hallo lieve herstgangers!!

Dat is weer even geleden. Dus Bart, zet de nootjes maar klaar, even naar de wc, Tijn naar bed, biertje erbij en klaar voor een verhaal van de afgelopen drie weken!

Voor mij is dit ook weer even terug in de tijd en leuk om mijn bezigheden weer op te halen en te beschrijven. Waar was ik gebleven… De week van pap z’n verjaardag. Die vrijdagavond (12-08-‘12) zijn Nicolas (Chileense huisgenoot) en ik de stad in geweest. Omdat de rest geen zin, tijd of wat dan ook had, hebben wij onze stoute schoenen maar aangedaan en zijn we naar LaSita geweest (sorry pap, nog steeds niet overtuigd). Let’s dance!! Oehh de salsaaa. We wilde eerst naar Cargo, maar het niet makkelijk om in Sydney een uitgaansgelegenheid binnen te komen. Er is altijd een dresscode: geen sneakers, petjes, korte broek, je mag er ook niet te dronken uitzien en zonder ID wordt helemaal nergens toegelaten. Cargo liet ons er niet in, omdat we niet op de lijst stonden…weet niet sinds wanneer er een lijst bestaat…maarjaa, toen maar naar LaSita gegaan. Toen we onze dansmoves in LaSita hadden laten zien, zijn we toch nog even langs Cargo gegaan en werden er toen wel ingelaten. Waar is die lijst nu weer?!?

De volgende dag zijn Bastiaan, Mieke, Rob en ik naar het Ciderfestival in Manly geweest. Manly is een ‘kustwijk’ in het noorden van Sydney. Vanuit het centrum moet je met de ferry om deze plek te bereiken. Het is een zeer geliefd strand voor surfers en zonaanbidders…dat klinkt wel heel erg goed, denk dat ik daar maar vaker heen ga. Het Ciderfestival was in een hotel waarvan de onderverdieping ingedeeld was in >20 standjes. Elk standje had zijn eigen smaak cider. In Australie is het drankje erg populair, het wordt voornamelijk gemaakt van appel en peer en smaakt als een zoet biertje. We hebben daar dan ook genoten van de cider, live muziek en het zonnetje. HEERLIJK!! Cider is mijn nieuwe beste vriend! Rond 6pm weer met de ferry richting het centrum. Rond deze tijd begint het te schemeren wat een prachtige skyline van Sydney met zich mee bracht. Alles was verlicht, helemaal geweldig! Met de ferry ga je namelijk eerst een stuk naar het zuiden om vervolgens rechtaf richting het centrum te gaan. Dus je kunt begrijpen dat wanneer je net de bocht om gaat en je het opera house, harbour bridge en de wolkenkrabbers ziet verschijnen dit een overweldigend uitzicht is! Het was geweldig mooi en deed me beseffen dat ik zo geniet van mijn tijd hier!! I LOVE SYDNEY!!! AUSSIE AUSSIE AUSSIE OI OI OI!!! Vanuit de ferry met Bastiaan naar huis gelopen, maar toen we Darling Harbour wilden oversteken was het daar verdacht druk. Het was 8.45pm en wat bleek nou, om 9pm begon het vuurwerk !! Elke zaterdagavond, in de maanden september en oktober, hebben ze in Darling Harbour vuurwerk, was er nog nooit geweest maar nu dus wel!! Dus we waren precies op tijd. Het begon met muziek, daarna een toeter van een enorm schip en jaaaa, vuurwerk!!! Het was een feestje! Een super afsluiting van deze gezellig dag!

Omdat we geen enkele dag onbenut willen laten zijn Inge en ik er op zondag ook weer op uit gegaan. Op deze dag hadden we de three hour walking tour through CityCentre gelopen. Dit is een GRATIS tour…jajajaja GRATIS!!! door het centrum van Sydney met een over enthousiaste gids. Zij liet ons alle bekende gebouwen zien en had er wat tekst en uitleg bij. Zo heeft Sydney een RumZiekenhuis. Dit ziekenhuis werd in 1890 gebouwd door een Brit die van de Australisch staat geen geld kreeg om dit ziekenhuis te bouwen. Dus heeft hij een aantal miljonairs in Engeland geronseld om geld te investeren in de bouw. Deze miljonairs kregen in ruil daarvoor de toestemming om echte goede rum vanuit Australie te mogen importeren naar Engeland. Zo gezegd, zo gedaan, het Rumziekenhuis heeft nog steeds de functie van een ziekenhuis, hoewel een aantal vleugels ook gebruikt worden voor andere doeleinden. Erg leuke feitjes gehoord en mooie gebouwen mogen bewonderen. Na deze tour naar huis gegaan, want daar hadden we een barbecue met het huis! Erg lekker en gezellig!! Nicolas is een master in BBQen, wat er voor zorgt dat we om de zoveel tijd weer een barbecue hebben, puur omdat Nicolas dat graag doet en wie ben ik om daar tegen in te gaan… Het weekend afsluiten met een BBQ, dat is het leven voor een rasechte vegetarier!

Tijdens de stage week heb ik me vooral bezig gehouden met het schrijven van mijn literatuur onderzoek, het invoeren van gegevens, EndNote uitleggen aan mn college (waar ik vervolgens een pak timtam…de meest overheerlijke chocoladekoekjes van heel Australie…van kreeg) en SPSS nog beter leren kennen. Stage is gezellig en leerzaam, maar niet het niveau wat ik had verwacht. Dus ik heb komende week een gesprek met mijn begeleiders over het hoe en wat. Het is net geen handige tijd dat ik hier ben, omdat ze vooral bezig zijn met het invoeren van data en het voorbereiden van het analyseren. Met beide ben ik bezig, maar ik hoop meer te mogen doen. Een collega van een ander project heeft me voorgesteld om interviews af te nemen. Dit project gaat over het drugsgebruik onder ADHD patienten. Zelf hoef ik alleen de control group te interviewen. Deze bestaan uit collega’s van onze faculteit en misschien nog wat studenten van de TAFE (MBO). Dit geeft me wat meer afwisseling. Daarnaast houd ik me bezig met het updaten van de facebook pagina van mijn Drinking&teens project. Dus opzich kom ik mijn dag wel door, maar een groot verantwoordelijkheidsgevoel heb ik hier niet. Ook zonder mij redden ze het makkelijk.

Deze week heb ik in de avonduren mijn fiets weggebracht… Want die fietsenmakers in Australie denken heel wat te weten, maar onze ervaring als fietsende kaaskoppen kunnen ze niet overtreffen. In het weekend waren mijn banden namelijk een beetje slap, dus ben ik naar de fietsenmaker geweest om mijn banden wat op te pompen. Die man ging als een volleert fietsenmaker aan de gang, maar hij was wel erg enthousiast. Dus ik vroeg aan hem, denk je niet dat je de banden iets te hard opgepompt hebt? No worries…het was allemaal goed. Ik met mijn fietsje naar buiten en toch als eigenwijze Hollander wat lucht uit de banden laten ontsnappen. Maarja toen ik dit weekend mijn fiets wilde gebruiken zat er een dikke bult in mijn achterband. DUS WEL TE HARD OPGEPOMPT… gekke aussies en ff mijn gelijk krijgen ;)!! Op maandag avond heb ik mijn 1 week oude fiets dan ook terug gebracht naar de K mart, heb mijn ogen op Bambie-stand gezet en mijn stem een paar tonen hoger, nee echt geen idee hoe die bult ontstaan is. Yeahh dag oude fiets, welcome mooie nieuwe fiets. Ik ben de trotse eigenaar van een mooie nieuwe K-mart fiets!

Het fietsen gaat hier trouwens heel goed. Je merkt dat auto’s veel ruimte geven. Volgens Rob komt dit vooral omdat bestuurders zich geen raad weten met fietsers, dus maar gewoon veel ruimte geven. Wanneer auto’s moeten stoppen voor een stoplicht, merk je dat sommige auto’s extra dicht tegen de stoep aan gaan staan, zodat je er als fietser niet langs kan en zo hebben zij geen last van die irritante helmen die overal langs vliegen. De bussen zijn de enige bestuurders die het de fietsers echt moeilijk maken. Deze kijken namelijk gewoon helemaal niet uit. Wanneer ze bij een bushalte hebben gestopt, wachten ze alleen op auto’s voordat ze weer gaan rijden. Op fietsers wachten ze niet, dan rijden ze gewoon. Dus af en toe is het opletten geblazen, maar ik ben nog nooit in een gevaarlijke situatie terecht gekomen. Ik geniet van het fietsen op mn mountainbike. Sydney bestaat uit veel heuvels en dalen en het zorgt ervoor dat ik af en toe helemaal uitgeput bovenop een heuvel sta. Dus elke ochtend ga ik in mijn sportkleding richting mijn stage. Daar is een douche, dus spoel me gauw om, normale kleding aan en weer aan de slag. Ook terug ga ik in mijn sportoutfit om vervolgens thuis weer lekker te douchen. In Australie moeten ze trouwens veel zuiniger aan doen met het water, omdat het een veel droger land is dan Nederland. Zo hebben onze waterzuiveringssystemen veel minder werk voor veel meer water. In Australie word je er overal mee gecontroneerd dat je zuinig aan moet doen met water. Elke wc heeft dan ook de keuze voor een halve of hele spoelbeurt (ofterwijl je kleine of grote boodschap) en Malcome onze huisbaas heeft al laten weten dat we niet teveel water mogen gebruiken, omdat we anders een extra rekening krijgen. Maarja ik douche me ‘s ochtends en ‘s avonds, omdat ik dat lekker vind en als hij daar problemen mee heeft dan mag hij wel even onder mijn oksels ruiken als ik ‘s avonds thuis kom….ahh gadver…!!

Op dinsdag heb ik met Mieke een ijsje gegeten bij het OperaHouse. Heerlijk in het zonnetje!! Een bol ijs van 5 dollar. Het moet niet veel gekker worden, maar het was wel een grote bol en heel lekker!! Deze dag had ik mijn collega EndNote geleerd. EndNote is een refereerprogramma wat erg handig is tijdens het schrijven van artikels en als bedankje had Lisa me woensdag een doos Timtams gegeven. Lisa is een soort van ‘feeder’, ze blijft me maar chocolade voeren. Dus de puistjes schieten als paddenstoelen uit de grond…ahh weer gadver!! En gelukkig een grapje, want door de zon heb ik een lekker gebruind en schoon huidje! Maar als ik in februari uit het vliegtuig kom rollen dan is het haar schuld.
Donderdag ben ik met Monica en Veronica naar een hotel geweest en hebben we daar gezellig na ons werk een cidertje gedaan. In Sydney zijn het vooral de hotels waar je een drankje kunt doen. Ze kennen hier niet echt kroegjes die op zich zelf staan. Je gaat gewoon naar een hotel en op de beneden verdiepen bevindt zich een kroeg of café waar je wat kunt drinken. Het is dus hetzelfde idee, maar dan in een hotel. Gezellig gekletst over, ja waar hebben vrouwen het over, over mannen dus!! En met een beetje alcohol in je bloed slaap je heerlijk, dus Snurk…zzzz….

Vrijdag is altijd de beste dag op internship, want dan is het bijna weekend!!! Oh oh oh wat ga ik dit weekend weer allemaal doen. Daarnaast ga ik vrijdag middag vaak met collega’s ergens lunchen en om de dag goed af te sluiten schrijf ik mijn verhaal op mijn blog. Dus vrijdag is altijd relaxed! Het is hier trouwens altijd heel rustig en collega’s gaan vaak voor vieren al naar huis. Wanneer ik er nog zit om vijf uur krijg ik vaak vragen waarom ik er nog ben. Ehh ik heb mijn blog nog niet af… maar dat hoeft natuurlijk niemand te weten. Die Stephanie, die typt altijd zoveel op vrijdagmiddag, ze werkt echt hard!

Oke, we gaan het weekend weer in. Dus neem even pauze van het lezen, pak een nieuw biertje, even de blaas legen en voor degene met een SchijtAanSonja-dag pak nog wat nootjes, want hier komt weer een lap tekst!

Vrijdagavond was mijn humeur opperbest, want het was weer tijd om de stad in te gaan. Voor we de stad in gingen was ik mijn eigen participant van ons alcoholonderzoek . Met Nicolas, Jose (spreek uit als GGGoseee, is een chileen), Bastiaan en Inge zijn we begonnen aan een doos Goon. Goon is goedkope, vieze, ranzige, smerige, studentenwijn. Je koopt het in pakken van vier liter en je drinkt het met je neus dicht. Maar ach het is goedkoop en naarmate het pak leger wordt, wordt de sfeer er beter op en mijn engels trouwens ook. Met een muziekje op de achtergrond, een drankje op de voorgrond en een goede sfeer als middelpunt zijn we naar Newtown gelopen. Newtown is een suburb ten zuiden van Glebe. Na ongeveer 2,5 km lopen kom je aan in de kingstreet waar heel veel leuke barretjes en uitgaansgelegenheden zijn. Vol goede moed en na een half uur lopen op mn hakken kwamen we aan in het bruistende Newtown! Het zag er erg gezellig uit en ik had zin om te dansen. De enige error in deze tot nu toe zo geslaagde avond was dat ik in Newtown erachter kwam dat ik mijn ID was vergeten…haha moet er nu nog om lachen! Ja, ik was mijn ID kaart dus vergeten, dus ik kwam echt nergens binnen! Vervolgens liep ik toch ergens naar binnen, maar werd ik erop geattendeerd dat het niet in het bezit zijn van een geldig ID je een boete van 550dollar kan kosten. Bastiaan zei later dat het 50 dollar was, dus weet niet of ik nou dubbel zag, of dat Bastiaan er helemaal naast zat. Maar hoe dan ook, die boete mochten ze houden. Dus zijn Nicolas en ik maar weer terug naar huis gelopen. Haha, was een top avond! Jose en Bastiaan zijn nog wel de stad in geweest, maar zonder de partyanimals is het natuurlijk minder leuk, dus niet veel later gingen zij ook naar huis. Wat een teleurstelling, maar toch heb ik het erg goed naar mijn zin gehad!

Zaterdag zijn Bastiaan en ik naar Coogee gegaan. Een van de stranden van Sydney. Het duurde veertig minuten met de bus voor we met onze, nog steeds te witte, benen in de zon konden liggen. Het was een erg mooie dag, dus een gezellige drukte. De strandwachters lieten ons om de zoveel tijd weten dat het weer tijd was om te smeren. Mijn complimenten, alhoewel het ook noodzakelijk is! De zon is sterk, er zit een gat in de ozonlaag boven Australie en mensen houden van bakken. Dus om het uur insmeren is geen overbodige luxe. Nicolas, Jose en Mario (allemaal Chileens) waren ook op het strand, dus uiteindelijk lagen we er met z’n vijven. Bastiaan moest wat eerder weg vanwege een verjaardag van het gezin waar hij woont, maar ik kon nog even gezellig blijven. Uiteindelijk een frietje met een cider gedronken op een grasveld aan het strand om vervolgens met onze gebruinde wangetjes weer naar huis te gaan. Zo lekker om op een middag zomaar naar het strand te kunnen! ‘s Avonds vol goede moed en met ID zijn Nicolas, Jose en ik richting de AberCrombie gaan om daar lekker te stappen! Het was een hele leuke avond! Zelfs nog even met de DJ gedanst!

Zondag was een rustige dag, ‘s ochtends met Inge boodschappen gedaan. Daarna met Karen naar Newtown geweest, erg leuke buurt! Heel veel eettentjes, winkeltjes en barretjes. Toen ik rond 3pm weer thuis kwam heb ik nog even op 1 oor gelegen, omdat het stappen me niet in de koude kleren gaat zitten. Jeetje begin oud te worden! Daarna eten en de badkamer schoonmaken en daarna, jawel je raad het al….lekker vroeg naar bed!

Ok, nog even volhouden. Ik ga t/m woensdag beschrijven, want daarna komt mijn verslag over Melbourne!! Jaaa Melbourneee!!!
Zal het heel kort houden.

Maandag heb ik mijn eerste interview gehouden voor het onderzoek over drugsgebruik bij mensen met ADHD. Ik moet een aantal vragen stellen aan mijn participant (is controlgroup vanuit Uni hier) over hun drugs/drank gebruik en vervolgens wordt er op de computer een concentratietest gedaan. Dit duurt in totaal zo’n dertig minuten. De komende tijd mag ik meer van deze interviews afnemen, wat zorgt voor een aangename afwisseling tussen mijn computerwerk en nog meer computerwerk. ‘s Avonds met Inge lekker filmpje gekeken.

De dag erna was mijn eerste tekenles! Jaaa, na stage snel naar huis, eten, omkleden en naar Newtown Kingstreet om daar bij Art on Kings mijn eerste vegen op papier te zetten. Ik ben een natuurtalent, al zeg ik het zelf. Ik volg de cursus Acrylics for beginners en we zijn met een groepje van acht beginners. Het is erg leuk om verschillende technieken te leren kennen. Deze eerste les hebben we, naast kennis gemaakt te hebben met onze praatgrage lerares Anne, ook kennis gemaakt met het goed kijken naar schaduw, licht en donkere vlakken. En zo ontstond mijn eerste meesterwerk. Ik zal n foto plaatsen, bieden en kopen mag altijd. Ik begin met een keurige 20,-. Wie biedt er meer?

Woensdagwoensdagwoensdag inpakken voor Melbourne!! Niet teveel meenemen, want ik mocht alleen maar handbegage meenemen!! Jaa in mijn volgende verhaal mijn belevenissen in Melbouren!!! Alvast een tipje van de sluiter…het was AWESOME!!

Zo dit is het einde van mijn veel te lange verhaal! Mijn excuses voor eventuele typfouten, ook in mijn andere verslagen. Want ik lees ze lang niet altijd na (kost me simpelweg veel te veel tijd) en ik heb op mijn computer Engelse stellingscontrole, dus soms verandert mijn computer woorden omdat hij denkt dat dat beter is.

Heel veel groetjes van het vaak lekker warme en soms weer wat koudere Sydney!!