First week of my internship

De eerste week is een feit!

Hallo Nederland! Hoe is het met jullie? Met mij gaat het goed! Zelfde Stephanie in een andere omgeving :).

De afgelopen week heb ik mijn eerste stage week gehad aan de University of New South Wales. Ik werk op het Drug and Alcohol research centre en help mee aan een longitudinal onderzoek wat ‘the drinking and teens project’ heet. Het project onderzoekt of het alcoholaanbod wat kinderen in hun jeugd van de ouders krijgen impact heeft op het ontwikkelen van overmatig alcohol gebruik als ze adolescent zijn. Hier in Australie is het alcohol gebruik onder de jongeren zeer hoog. Jongeren drinken hier vaak met het doel om goed drunken te worden. Ondanks de strenge maatregelen van de overheid komen ook jonge adolesenten aan hun alcohol. Je moet 18 zijn voor je alcohol mag drinken, om alcohol te kopen moet je je paspoort meenemen. Zelf in sommige clubs wordt er op gecontroleerd. Daarnaast kun je alleen alcohol kopen in de zogenaamd ‘bottle shops’. De flessen alcohol die je daar koopt krijg je in een papieren zak mee. Het wordt dan ook stoer gevonden om op straat met een papierenzak rond te lopen. Daarnaast is de alcohol hier onwijs duur! Mijn eerste rode wijn is een feit, maar het heeft me tijdens Happy Hour AUS $4.90 gekost. Een biertje of wijntje kost al gauw 8 tot 10 dollar per glas. En toch drinken ze zich helemaal lazerus hier! Er zijn 2000 gezinnen over heel Australie die meedoen aan het onderzoek. Één ouder en één kind per gezin krijgen een vragenlijst opgestuurd. In deze vragenlijst worden de aantal alcoholische versnaperingen gevraagd, de reden ervan (bijvoorbeeld feestdag), daarnaast worden de ouders gevraagd wat hun kind allemaal mag en de kinderen worden gevraagd wat zij mogen van hun ouders en het gedrag van het kind wordt gevraagd. I cry a lot: agree…..totally not agree, I am mean to others: agree……totally not agree etc. De vragenlijsten worden individueel opgestuurd en het is de bedoeling dat de ouder en het kind de lijsten ook onafhankelijk van elkaar maken. Daarnaast word het op prijs gesteld als de ouder en kind de antwoorden niet met elkaar besprken. Deze vragenlijsten worden elk jaar gedurende vier jaar opgestuurd. De kinderen die meedoen zijn at baseline 10 jaar oud en aan het eind van het onderzoek dus 14 (dit wordt dan adolescent genoemd). Zo gaan ze kijken of de opvoeding van de ouders invloed heeft op het drink gedrag van kinderen rond de 14 jaar.

Het project is nu ongeveer 1,5 jaar bezig en de komende 3,5 maand ga ik ze helpen. De afgelopen week heb ik nog niet veel kunnen doen. Er zijn veel vragenlijsten die ingevoerd moet worden en ik ben begonnen met mijn literatuur studie. Deze zal gaan over Energy drankjes. Ja iets heel anders. Maar er wordt tijdens een ander (gerelateerd) het project ook gekeken naar het aantal energy drankjes die kinderen innemen. De consumptie van deze drankjes gaat namelijk drastisch omhoog, wat ook weer voor zorgwekkende cijfers zorgt. Ik ga kijken (hoewel dit nog niet helemaal vast staat) naar de gezondheids kennis van jongeren over energy drankjes (wat weten ze nu werkelijk van deze drankjes), de effect van energy drankjes op de gezondheid en de effecten van energy drankjes in combinatie met alcohol. De zogenaamde EDmA (energy drinks mixed with alcohol). Het lijkt me erg interessant en misschien (en dat zou zoo gaaf zijn!!) wordt het als review gepubliceerd. Maarja zover zijn we nog lang niet.

Afgelopen maandag heb ik kennis gemaakt met mijn collega’s, mijn werkplek en meiden die bezig zijn met een ander onderzoek, maar in mijn ruimte zitten. Zij houden zich bezig met het ‘ triple B-project’. Waarin ze het alcohol gebruik onder zwangeren vrouwen meten en kijken wat het met de kinderen doet. Ook een erg leuk onderzoek! Ik zit in een klein gebouw tien minuten rijden van de campus af. Hier staan ongeveer vier gebouwen waarin verschillende onderzoeken gedaan worden. In building R3 (waar ik in zit) zitten /- 50 mensen. De mensen die ik hier tot nu toe ben tegen gekomen zijn erg aardig. Ook de meiden waarmee ik in de ruimte zit zijn heel aardig. Af en toe even gezellig kletsen onder de werkzaamheden maakt het werk minder saai. Het bevorderd daarnaast mijn engels, waar ik soms nog wel moeite mee heb. Maar daarom ben ik hier, dus laat maar komen die engelse conversaties! Op maandag dus nog niet zoveel gedaan. Een beetje kennis maken met het project ect.

Dinsdag ben ik weer bezig geweest met data invoeren en mijn literatuur onderzoek, daarnaast heb ik me verdiept in de heen en terugreis van en naar mijn stageplek. Het is namelijk 6.3 km vanaf 212 BrigdeRd. En toch moet ik met 2 bussen en duurt het me ruim 45 minuten om er te komen. Dit vind ik veel te lang! Dus ben ik me gaan verdiepen in een route om die te lopen of eventueel te fietsen. Hoewel fietsen in Sydney city erg gewaagd is. De paar fietsers die hier rijden hebben altijd lampen aan en een helm op. Het is dan ook geen kattenpis om op de brede drukken straten van Sydney te rijden. Om kennis te maken met de weg die ik evt kan lopen of fietsen ben ik na mijn stage naar huis gelopen. Het eerste deel van de tocht heeft gewoon fietspaden, maar de rest van de route is totaal niet gemaakt voor fietsers. Je ziet dan ook vaak fietsers over het voetpad heen fietsen (nouja vaak, de paar fietsers die hier durven te fietsen). Het naar huislopen heeft me ongeveer 1 uur en 15 minuten gekost. Dus het is het overwegen waard om te lopen of te fietsen. Eenmaal thuis gekookt en gegeten met Inge en daarna lekker chillen op bed met een filmpje erbij. Oh en natuurlijk met Joep geskyped want die was die dag jarig!!!

Woensdag same same op stage. Dus deze eerste week is nog een beetje saai. Vanaf volgende week is er meer te doen. Dus daar heb ik zin in! Deze dag heb ik naast mijn gewone stage spullen ook mijn hardloop spullen bij! ‘s Ochtends heen gelopen met mijn hardloopschoenen aan en rugzakje op mijn rug. Eenmaal op stage even lekker deo spuiten, nette schoentjes aan en hup aan het werk. Op de terugweg heb ik mijn hardloopspullen aangetrokken, mijn nette kleding in de tas en jawel, ik ben naar huis gerend. Wat een sportieveling! En tijdens het rennen steeds overwegen om misschien toch een fiets aan te schaffen… Dit plan is in mij opgekomen, omdat er meer mensen zijn die dit doen. Ik zie vaker mensen met een rugzakje rondrennen rond spitsuur. Dus ik verwacht dat zij ook vanuit hun werk naar huis rennen. Hier op het werk is trouwens een douche, dus ik zou ook naar stage kunnen rennen. Maar dat wordt denk ik iets te veel van het goede. Woensdag avonds eerst een douche gepakt, eten en daarna in de bestseller ‘vijftig tinten grijs’ gelezen. Dit boek heb ik van Liek, Han en Kaat gekregen voor ik ging. Wat een heerlijk boek! Voor alle vrouwen die dit lezen: Koop het boek!! Tenminste tot nu toe is het echt een aanrader! Dus nogmaals bedankt meiden :D!!

Donderdag ging weer de wekker om 6.45. Weer opstaan, weer douchen, weer spullen pakken, weer ontbijten (lekker geroosterd boterhammetje met boter) en ontbijt maken en weer tussen half acht en kwart voor acht met de hardloopschoenen aan richting UNSW te Randwick gelopen. ‘s Middags heb ik met Mieke, Larissa en Alexandra gelunched. Mieke is een medestudent van Wageningen! Zij heeft haar internship hier ook op het terrein, dus het was erg leuk om haar weer te zien! Larissa is een vriendin van Alexandra. Alex is een college van Mieke en Larissa werk toevallig bij mij aan het 3x B (triple B) project. Met z’n vieren hebben we hebben we in de buurt van ons gebouw gezellig een warme chocomel gedronken (ik bedenk me nu ineens dat ik niet eens slagroom erbij kreeg!). Het was die dag namelijk maar rond de 15 graden met regen :S. Na de lunch data invoeren en druk aan de gang met de introductie van mijn literatuur onderzoek. ‘s Middags naar een seminar geweest, wat toch wel vrij saai was! Maar ach, het is goed voor je engels. Elke donderdagmiddag worden er seminars gegeven over onderzoeken die op dit moment lopen. Het geeft je dus inzicht in andere projecten en eventueel resultaten. Sommige medewerkers moeten er heen. Ik mag het zelf weten, dus ben nog aan het overwegen of ik aankomende donderdag ga…BORING!! ‘s Avonds hadden we afscheidsborrel van onze huisgenoten Tom and Jack, een gezellig homo-stel wat naar een ander gedeelte van Sydney is verhuisd. We hadden de borrel in het ABHotel dichtbij ons huis (klinkt saai, maar was een erg gezellig restaurant/barretje en tevens een hotel). Daar heb ik mijn eerste echte Rode wijn op! Het was Happy Hour en hij smaakte heerlijk!

Op vrijdag was ik best moe, van alle nieuwe indrukken, nieuwe mensen, hardlopen etc. Dus heb ik het heerlijk rustig aan gedaan. Ik word toch door niemand gecontroleerd. Ik had mijn research question and introduction al ingeleverd, dus het is nu wachten geblazen. Als dit goedgekeurd wordt, kan ik aan de gang met het typen van mijn verslag :D! Beetje data invoeren en om 16.30 ben ik toch echt gegaan. Helaas kwam ik mijn begeleider (Richard Mattick) tegen die zich afvroeg of ik nu al ging…Ehh ja, ik ben moe en ik kan niet veel meer doen. ‘Oh kun je geen data meer invoeren’ Ehh jawel, maar ehh Alexandra Aiken (ook mijn begeleidster) zei dat ik volgende week genoeg kon doen. Dus dan ga ik hard aan het werk. ‘Oh oke, ga je dit weekend nog wat leuks doen?’ Fieuww hij had er blijkbaar totaal geen moeite mee dat ik ging. Gelukkig!! ‘s Avonds zouden Manoe, Bastiaan en ik de stad in gaan. Maar omdat we tijdens het eten hadden besloten dat we zaterdag naar de Blue Mountains zouden gaan, leek het ons verstandiger om thuis te blijven. Lekker vroeg naar bed, want de wekker ging de dag erna alweer om 6.30u. Dus geen Laid back wekker voor mij :S!

That’s all folks. Ook al is het nu maandag. Ik heb RSI van dit hele verhaal. Dus het weekend verhaal…wat natuurlijk ook weer geweldig wordt, houden jullie nog van me tegoed!

No worries!!!